ភាពខុសគ្នានៃតួនាទីរបស់អ្នកនិពន្ធ និងអ្នករៀបរៀង?

ភាពខុសគ្នានៃតួនាទីរបស់អ្នកនិពន្ធ និងអ្នករៀបរៀង?

តាមការសង្កេតកន្លងមកពាក្យនេះមានអ្នកយល់ច្រឡំច្រើនគ្នាដែរ។
បើប្រិយមិត្រនិងក្មួយៗមិនយល់ទាស់ទេខ្ញុំសូមជម្រាបជូនដូចតទៅ។
១,អ្នកនិពន្ធគឺអ្នកដែលសរសេរចេញពីគំនិតខ្លួនផ្ទាល់បានជាស្នាដៃ
របស់គាត់ផលិតសុទ្ធសាធ។មានន័យថា ដូចជាអ្នកម្តាយបង្កើតបុត្រ។
២,អ្នករៀបរៀង គឺជាអ្នកកែសម្រួលខ្លឹមសារ,រៀបចំល្បះឃ្លាណាដាក់ មុនណាដាក់ក្រាយដម្បីឱ្យអ្នកអានចូលចិត្តអាន។អ្នករៀបរៀងធ្វើការ ជាមួយអ្នកនិពន្ធនិងវិចិត្រករគូររូប។ល។ម្ប៉ាងទៀតអ្នកស្រាវជ្រាវមក
ពីអ្វីមួយយកមកសរសេរក៏ជាអ្នករៀបរៀងដែរមិនមែនជាអ្នកនិពន្ធទេ
។ល។មានន័យថាអ្នករៀបរៀងដូចជាពេទ្យឆ្មប។
------------------------------------------------------------------------------------
ជូនចំពោះប្រិយមិត្រនិងក្មួួយៗអ្នកស្រឡាញ់ការនិពន្ធអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ!

បើលោកអ្នកចង់ក្លាយខ្លួនជាអ្នកនិពន្ធដែលមានក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ ឱ្យដូចទៅនឹងផ្កាឈូកដែលខ្ញុំបានបង្ហាញជូននេះ, លោកអ្នកត្រូូវទន្ទេញពាក្យបាលី៤គាថាដូចតទៅ៖ " សុ. ចិ. បុ. លិ." ហើយអនុវត្តឱ្យបានជាប្រចាំ។
ពាក្យនេះជាទ្រឹស្តីទស្សនវិជ្ជានៃព្រះពុទ្ធសាសនាអប់រំទូន្មានប្រៀនប្រដៅ
សម្រាប់អ្នកសិក្សារៀនសូត្រដើម្បីក្លាយខ្លួនទៅជាអ្នកចេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់បាន។
អត្ថន័យនៃពាក្យទាំង៤គាថាខាងលើនេះគឺ៖
១, សុ. មកពីពាក្យបាលីថា សុត (អានថា សុតតាក់)= មានន័យ "ស្តាប់" ។
២, ចិ. - ដ - ចិន្ត (អានថា ចិនតាក់) = មានន័យ "គិត" ។
៣, បុ. - ដ - បុច្ឆ (អានថា ប៉ុចឆាក់) = មានន័យ "សួរ" ។
៤, លិ. - ដ - លិខ (អានថា លិខាក់) = មានន័យ "កត់" ។

ឧទាហរណ៍៖ ពេលគ្រូូពន្យល់ត្រូូវស្តាប់, ស្តាប់ហើយគិត, គិតមិនយល់សួរ, សួរ
ហើយពេលគ្រូួូពន្យល់ខ្លាចភ្លេចត្រូូវកត់។
---------------------------------------------------------------------------------------------------
កំណាព្យ ប្រភេទរឿងល្បើក

មហិច្ឆតានៃសត្វកង្កែប
បទពាំក្យ៧

កង្កែប "អូកៗ" អែបគុម្ពកក់
ធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗមើលមកគោ
កំពុងផឹកទឹកទៀតស្រែករោទិ៍
ពេលម្ចាស់លោកលោទាញខ្សែដឹក។

រួចហើយដំស្នឹងប្រឹង "ប៉ូកៗ"
ស្រះជិតដំបូកដែលគោផឹក
ម្ចាស់អូសរទេះផ្ទុុកឪឡឹក
បេះប្រមូលដឹកពេលសាយណ្ហ។

ពេលនោះកងកែបស្រក់ទឹកមាត់
ព្រោះឃើញគោធាត់ចង់ធំទាន់
ចិត្តចង់លេបគោវាធំគ្រាន់
ម្ល៉េះសមទ្រលាន់ឆ្ងាញ់យ៉ាងណា?

និពន្ធកំណាព្យ & ថតរូបដោយ
វ៉ែន សុន