របៀបប្រើពាក្យចួននៅក្នុងកំណាព្យខ្មែរ?

របៀបប្រើពាក្យចួននៅក្នុងកំណាព្យខ្មែរ?
ដើម្បីធ្វើឱ្យស្នាដៃកំណាព្យរបស់យើងល្អទាំងខ្លឹមសារ,
ល្អទាំងពាក្យចួនកាន់តែប្រសើរឡើងនោះខ្ញុំសូមជូនជា
បទពិសោធន៍ដូចតទៅ៖
ខ្ញុំធ្លាប់បានលើកឡើងជាញឹកញាប់ហើយថា កំណាព្យ
ខ្មែរយើងមានលក្ខណៈជាសាកល និង មានលក្ខណៈ
ដោយឡែករបស់ជាតិយើង។
ក/អំពីលក្ខណៈសាកល,កំណាព្យខ្មែរប្រើភាសាដួងចិត្ត
ឬភាសាបេះដូងរបស់កវីដូចបណ្តាប្រទេសនានានៅលើសាកលលោកយើងនេះផងដែរ។ ឧ. អក្សរសិល្ប៍
បុរាណក្រិកមានកំណាព្យឧបទេសកថា,ខ្មែរក៏មាន។
ក្រិកមានកំណាព្យល្បើកកថា(Fable),ខ្មែរក៏មាន។ ក្រិក
មានកំណាព្យរឿងវិរៈកថា,ខ្មែរក៏មាន។ល។
ខ/អំពីលក្ខណៈដោយឡែករបស់កំណាព្យខ្មែរយើងវិញ
កំណាព្យខ្មែរមិនត្រឹមតែប្រើភាសាដួចចិត្ត ឬភាសាបេះដូងរបស់កវីនោះទេ,គឺខ្មែរមានទាំងពាក្យចួន,ផ្ទួន,រណ្តំ
ប្រកបទៅដោយរូបារម្មណ៍ជាច្រើនបែបទៀត។ល។
ជាងនេះទៀតកំណាព្យខ្មែរមានច្រើនវិធីណាស់,គឺមាន
ទាំងរបៀបនិពន្ធជាង៧០បែប,របៀបសូត្រឬស្មូត្រមាន
ជាង៦០បទ (កំពុងស្រាវជ្រាវបន្ត)។
ដូច្នេះ,ដើម្បីឱ្យស័ក្តិសមជាកុលបុត្រកុលធីតា ដែលជា
ទាយាទស្នងត្រកូលខ្មែរ ខាងវិស័យអក្សសិល្ប៍ ផ្នែក
កំណាព្យនេះយើងគួរតែសាមគ្គីគ្នាសិក្សាស្វែងយល់ឱ្យ
បានស៊ីជម្រៅអំពីវិធីនិពន្ធកំណាព្យដែលជា មរតកដូន
តាយើងនេះឱ្យបានយល់ច្បាស់ទាំងអស់គ្នា។
ប្រការដែលត្រូវចៀសវាងការប្រើពាក្យចួនខុសនោះគឺ៖
ដោយ កុំប្រើចួននឹង ហើយ
ស្រី - ដ - ជ័យ ឬ ព្រៃ។ល។
ស្រុក - ដ - ទុក្ខ,ឪពុក។ល។
ជីវិត - ដ - ចិត្ត។ល។
បង - ដ - វង្ស ឬ ពង្ស។ល។
សន្តាន - ដ - ទាន,រៀន ឬគ្មាន។ល។
វាសនា - ដ - ណា។ល។
សមុទ្រ - ដ - សមុទ្រ។ល។
( នេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍ទេ, នៅមានប្រើខុសជាច្រើនទៀត)
By Ven Son 25,02,2014