គ្រឿង រាជកុធភ័ណ្ឌ នៃនគរក្រុងកម្ពុជារួមមាន ៖
១.ព្រះខ័នរាជ្យ៖ គឺជាដាវដ៏ពិសិដ្ឋកសាងអំពីមាស ជាកេរមរតក តាំងពីព្រះមហាក្សត្រសម័យអង្គរ។ អាវុធដ៏ជាទីសក្ការៈនេះត្រូវបានគេកសាងឡើងប្រកបដោយសោភ័ណ្ឌភាពខ្ពស់ ដែលមានក្បូរក្បាច់រចនា ដ៏វិសេសវិសាល ហើយក៏ជាអាវុធពិសេសបំផុតសម្រាប់ព្រះមហាក្ស័ត្រិយ៍គ្រងរាជ្យក្នុងសន្តិភាព និងយុត្តិធម៌។ ព្រះខ័នរាជមានប្រវែង ១,១០ម៉ែត្រ។ ព្រខ័នរាជ្យជាអាវុធដ៏
ពិសិទ្ធដែលត្រូវតែនៅជាប់ព្រះកាយព្រះមហាក្សត្រ អាវុធនេះទ្រង់មិនអាចយកមកប្រេីប្រាស់ជាមួយសាមញ្ញជនបានឡេីយ លុះត្រាតែប្រេីប្រាស់សម្រាប់សម្លាប់ មេទ័ព ឬ ព្រះចៅក្រុងនគរដ៏ទៃ ៚
២. ព្រះមកុដរាជ្យ៖ កសាងអំពីមាសទម្ងន់២គីឡូក្រាម និងមានដាំលម្អទៅដោយត្បូងពេជ្ររាប់២ពាន់គ្រាប់ ហើយដែលព្រះមហាក្សត្រ ទ្រង់គ្រងនៅតែថ្ងៃសោយរាជ្យប៉ុណ្ណោះ។
៣.ព្រះវាលវីជនី៖ គឺជាផ្លិតធ្វើអំពីរោមសត្វពិសេស និងដងអំពីមាស សម្រាប់ប្រើក្នុងព្រះរាជពិធីរាជាភិសេក។
៤.ព្រះសុពណ៌បាទុកា៖ គឺជាស្បែកជើងធ្វើអំពីមាសសុទ្ធ សម្រាប់ព្រះមហាក្សត្រគ្រងនៅថ្ងៃឡើងសោយរាជ្យ។
៥.ព្រះមហាសឹ្វតច្ឆត្រ ៖ ជាច្ឆ័ត្រដ៏ប្រណិតធេី្វអំពីក្រណាត់ សូត្រ មានថ្នាក់ ៧ ជាន់ សម្រាប់ដាក់គ្រងលេីព្រះរាជ បល័្លង។
សំនួរ ៖ ហេតុអ្វីព្រះមហាក្សត្របច្ចុប្បន្ន ទ្រង់មិនគ្រងមកុជ
និង កាន់ព្រះខ័នរាជ្យ នាថៃ្ងរាជាភិសេកសោយរាជសម្បត្តិកាលពីឆ្នាំ ២០០៤ ៚
ចមេី្លយ ៖ បានជាទ្រង់មិនគ្រងគ្រឿងទ្រង់រាជ ព្រោះថាទ្រង់ជាព្រះមហាក្សត្រគ្រងរាជដោយប្រតិបត្តិតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ទ្រង់មិនកាន់អំណាចឡេីយ ហេតុដូចនេះបានជានាថៃ្ងគ្រងរាជសម្បត្តិ គ្រឿងទ្រង់រាជ ទាំង៥ ត្រូវបានដាក់តាំងបូជាជាតំណាង ៚
គួរបញ្ជក់ផងដែលថា គ្រឿងទ្រង់រាជ្យនៃនគរក្រុងកម្ពុជាដែលបានប្រេីប្រាស់មករាប់រយឆ្នាំ នៃរាប់ជំនាន់ស្តេចត្រូវបានបាត់បង់អស់នៅក្នុងសម័យសង្រ្គាមឆ្នាំ១៩៧០ ឯគ្រឿងទ្រង់រាជដែលប្រេីក្នុងរដ្ឋកាលព្រះបាទ នរេាត្តម សីហមុនី ជាគ្រឿងដែលធេី្វឡេីងវិញនៅក្រេាយឆ្នាំ ១៩៩៣ ៕
