គួរត្រាប់ដើមត្នោត​ បទពាក្យប្រាំពីរ ដក​​​ស្រង់​​​ចេញ​​​ពីសៀវភៅ​​​ “កម្ពុជសុរិយា” ច្បាប់ទូន្មានរបស់​កវី​ អ៊ូ ចុង​

គួរត្រាប់ដើមត្នោត​

បទពាក្យប្រាំពីរ

ដក​​​ស្រង់​​​ចេញ​​​ពីសៀវភៅ​​​ “កម្ពុជសុរិយា”

ច្បាប់ទូន្មានរបស់​កវី​ អ៊ូ ចុង​

១	មនុស្សខ្លះចិត្តកាចខូច​	លោកប្រដូចមនុស្សក្រូចឆ្មារ​
	មិនដែលផ្អែមពិសា​	ជូរយ៉ាងណាជូរទាល់ងាប់​	។
២	មនុស្សខ្លះដូចននោង​	ខ្ចីដំបូងប្រហើរគាប់​
	ដល់ចាស់ស្វិតស្រទាប់​	គេលែងរាប់ស្អប់លែងស្ល​	។
៣	ឯស្វាយខ្ចីជូរណាស់​	តែដល់ចាស់ទុំផ្អែមល្អ​
	មនុស្សយើងទោះខ្មៅស​	កម្របានផ្អែមដូចស្វាយ​	។
៤	គួរត្រាប់ដូងនិងត្នោត​	ដែលគួរកោតហួសបរិយាយ​
	ដ៏មានប្រយោជន៍ឆ្ងាយ​	ជនទាំងឡាយប្រើគ្រប់ប្រាណ​	។
៥	គ្រាប់ត្នោតទុំក្រៀមក្រោះ​	គេបោះបង់លែងរាប់អាន​
	ដល់លុះប្រយោជន៍បាន​	ធំប៉ុន្មានប្រាក់ប៉ុណ្ណឹង​	។
៦	ប្រយោជន៍ជាតិដូចត្នោត	អ្នកណាឆោតគិតមិនដឹង​
	គេកាប់មិនចេះខឹង	ចេះតែប្រឹងលូតលាស់ថ្មី​	។
៧	មិនឥតអំពើឡើយ​	ត្រូវណាស់ហើយពោលខ្លីៗ​
	ដុះខ្ពស់ឃ្លាតពីដី​	ស្លឹកខ្ចីៗគេធ្វើផ្លិត​	។
៨	ត្បាញស្មុគចាក់កន្តំ​	គេចវផ្សំប្រើតាមចិត្ត​
	អ្នកណាប្រាជ្ញាល្អិត​	ប្រើហើយប្រឹតបានប្រាក់ពាន់	។
៩	ធាងតូចធ្វើចំណង​	ទាល់ម្ដងៗរករួសរាន់​
	រកនេះនោះមិនទាន់​	ម្ដេចក៏គ្រាន់តាមប្រញាប់​	។
១០	ខាងពោះចងរបង​	ប៉ែកខាងខ្នងចងកណ្ដាប់​
	កណ្ដាលហាលថ្ងៃស្លាប់​	ក្របែលកាប់ដុតដាំបាយ​	។
១១	ត្នោតម្ដើមលៃលុយកាក់​	បូកជាប្រាក់ច្រើនពាន់ប្លាយ​
	មនុស្សរស់រាល់រូបកាយ​	បានប្រាក់ចាយដោយសារត្នោត​	។
១២	ស្រទបធាងនឹងស្លឹក​	ផ្កាមានទឹកធ្វើស្ករប៉ោត​
	ស្ករផែនសែនលានកោដិ​	ក្បាបវាសោតេដោតត្រី​	។
១៣	ផ្លែចាស់ល្មមលក់ដូរ​​	ស្លកកូរផ្លែខ្ចីៗ​
	ផ្លែទុំជ្រុះដល់ដី​	មនុស្សប្រុសស្រីរើសធ្វើនំ​	។
១៤	ចោលគ្រាប់ដុះកំពីង​	គាស់លួងក្មេងកុំឲ្យយំ​
	ជក់ចាស់សរសៃធំ​	ចងប្រមុំធ្វើជាប្រែង​	។
១៥	ជក់ល្អិតសរសៃខ្ចី​	វេញខ្សែខ្លីឬខ្សែវែង​
	ប្រយោជន៍ច្រើនកន្លែង​	មនុស្សណាឯងអាចត្រាប់បាន​	៕