បងនាំស្រី បីអូនទៅ នៅលើមេឃ
ផុតភ្នែកមនុស្ស រស់ពីរនាក់ ស្មគ្រមិនបែក
ទោះរហែក ចែកលោកា យ៉ាងណាក្តី ...
ឆ្លងសមុទ្ទ ផុតជ្រោះជ្រៅ ពៅកុំព្រួយ
រូបបងមួយ ស្ទួយជីវិត ជិតរូបស្រី
ទោះឧបសគ្គ ស្ទាក់រារាំង ឃាំងម្តេចក្តី
ក៏រូបប្តី បីផ្តោះផ្តង ឆ្លងផុតដែរ ...
ថែស្នេហា ត្រារលត់ ផុតដង្ហើម
ផ្តល់សន្សើម ផ្តើមសន្សំ ខំឥតល្ហែ
វេញចំណង ចងចំណាំ ចាំឥតប្រែ
ឲ្យយល់តែ ស្នេហាយើង រឿងរុងរោចន៍ ...
Your poem : កវីម្ចាស់ពានទន្លេមេគង្គ ប៊ុន ពិសី កុលបុត្តខ្មែរ
Post by : ផេង វិសុដ្ឋារ៉ាមុនី
រូបបងមួយ ស្ទួយជីវិត ជិតរូបស្រី
ទោះឧបសគ្គ ស្ទាក់រារាំង ឃាំងម្តេចក្តី
ក៏រូបប្តី បីផ្តោះផ្តង ឆ្លងផុតដែរ ...
ថែស្នេហា ត្រារលត់ ផុតដង្ហើម
ផ្តល់សន្សើម ផ្តើមសន្សំ ខំឥតល្ហែ
វេញចំណង ចងចំណាំ ចាំឥតប្រែ
ឲ្យយល់តែ ស្នេហាយើង រឿងរុងរោចន៍ ...
Your poem : កវីម្ចាស់ពានទន្លេមេគង្គ ប៊ុន ពិសី កុលបុត្តខ្មែរ
Post by : ផេង វិសុដ្ឋារ៉ាមុនី
No comments:
Post a Comment