សូមបង្ហាញជូនអំពីអក្សរសិល្ប៍កុមារនៅកម្ពុជា

សូមបង្ហាញជូនអំពីអក្សរសិល្ប៍កុមារនៅកម្ពុជា
ក-ក្រោយសម័យអង្គរ មានបួនសម័យកាលគឺៈ
1-សម័យអនានិគម អក្សរសិល្ប៍កុមារមានពីរចលនា។
-ចលនាទី១ការនិទានរឿងតៗគ្នា មានពីរចរន្តទៀត។
ចរន្តទីមួយ រឿងបែបលើកតម្កើងត្រកូលអភិជន ដូចជា
រឿងធនញ្ជ័យ (ហៅរឿងអាជ័យប្រាជ្ញ) ។ ចរន្តទីពីរ រឿង
បែបបន្តុះបង្អាប់វណ្ណៈកសិករ និងកម្មករ ដូចជារឿងអាជ័យ
មីគ្រត(រឿងអាជ័យល្ងង់)រឿងអាសម្គមបាញ់លលកនិង
រឿងអាតម្លង់ប្រាំពីរសន្តានជាដើម។ល។
-ចលនាទី២ រឿងល្បើកជាពាក្យកាព្យជាច្រើនត្រូវបាន
ចារជាសាត្រាស្លឹករឹត នៅតាមវត្តអារាមនានា ដូចជារឿង
ជុចនិងត្រីរឿងបណ្តាំក្តាមខ្យង និងរឿងជាងកែវជាដើម។ល។
2-សម័យកាលប្រទេសជាតិបានឯករាជ្យ
ក្នុងសម័យកាលនេះអក្សរសិល្ប៍កុមារមានចលនាជឿន
លឿនជាង សម័យអនានិគមដូចជាការនិទានតៗគ្នា នៅ
តែបន្ត។ ហើយរឿងព្រេងនិទានជាច្រើនត្រូវបានបោះពុម្ព
ដោយវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យបាន៩ភាគ។
សៀវភៅគតិលោកជាច្រើនភាគ និងសៀវភៅស្រីហិតោបទេស
ដែលប្រែពីភាសាសំស្ក្រឹតដោយព្រះភិក្ខុប៉ាង ខាត់
មាន៤ភាគ ដែលមានខ្លឹមសារ បំបែកមិត្ត គប់មិត្ត សង្គ្រាម
និងសន្តិភាព។(តួអង្គក្នុងភាគនីមួយៗជាតួអង្គសត្វ)ក្រៅពីនេះ មានរឿងកុមារជាច្រើនទៀត ដែលបោះពុម្ពដោយ
ក្រសួងអប់រំ។
3-សម័យរបបផ្តាច់ការប៉ុល ពត៣ឆ្នាំ៨ខែ និង២០ថ្ងៃ
ក្រៅពីកាប់សម្លាប់មនុស្ស ពួកវាបានលប់បំបាត់វប្បធម៌
ប្រពៃណីជាតិលើគ្រប់វិស័យ។ ក្នុងនោះមានអក្សរសិល្ប៍
កុមារផងដែរដែលគេលុបបំបាត់ចោល។
4-សម័យរដ្ឋកម្ពុជា(១៩៧៩-៩៣)វប្បធម៌ ប្រពៃណី
ទំនៀមទម្លាប់ជាតិ ក្នុងនោះមានអក្សរសិល្ប៍កុមារផងដែរ
ត្រូវបានស្តារឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូចជាលោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និង
បណ្ណារក្សតាមសាលារៀនបាននិទានរឿងឲ្យកុមារស្តាប់។
តាមរយៈក្រសួងអប់រំ វិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ និង
ទស្សនាវដ្តីនានា ក៏បានបោះពុម្ពរឿងកុមារឡើងវិញ។
ខ-អក្សរសិល្ប៍កុមារសម័យបច្ចុប្បន្ន(១៩៩៣-២០១១)អក្សរសិល្ប៍កុមារបានរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្លា គឺយើងមិន
ត្រឹមតែអភិរក្សអ្វីៗដែលមានពីមុនមកទេទាំងរាជរដ្ឋាភិបាល
ទាំងអង្គការ និង សមាគមនានាក្រៅរដ្ឋាភិបាលព្រមទាំង សហគ្រាសបោះពុម្ពឯកជនផ្សេងៗទៀត ក្នុងនោះក៏មាន
អង្គការជាច្រើនដូចជាអង្គការS.V.A.អង្គការRoom to Read
ជាដ់ើមដែលបាននឹងកំពុងចូលរួមអភិវឌ្ឍលើផ្នែកអក្សរ
សិល្ប៍កុមារនេះ។ កន្លងមកអង្គការ Room to Read
បានបោះពុម្ពសៀវភៅរឿងដោយរូបភាពសម្រាប់កុមារ
និងសៀវភៅកំណាព្យរូបភាពសម្រាប់កុមារ ដែលពី មុនមកមិនធ្លាប់មានដោយបានបោះពុម្ពពី៥០០០ច្បាប់ទៅ
១០ ០០០ច្បាប់ក្នុងមួយចំណងជើង។
ដោយ វ៉ែន សុន