ខ្លុយខ្មែរមានកំណើត ឬ វត្តមានតាំងពី ១០០ ឆ្នាំមុន គ.ស
----------------------------------------------------------------
យើងមិនដឹងថា តើខ្លុយខ្មែរមានកំណើតតាំងពីសម័យណាទេ ក៏ប៉ុន្តែវត្តមានដំបូងបង្អស់នៃគ្រឿងភ្លេងនេះត្រូវបានគូសបញ្ជាក់តាមរយៈចម្លាក់ក្បាច់ផ្តែររឿងមួយចំនួនតំណាងឲ្យរបាំសិវៈ នាដើមស.វទី៧ ដោយមានប្រើខ្លុយ មកពីក្រុមប្រាសាទសម្បូណ៍ព្រៃគុក ដែលសព្វថ្ងៃត្រូវបានរក្សាទុកនៅសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ។ បើយោងតាមប្រសាសន៍របស់អ្នកគ្រូ ហ្គីតូ របាំសិវៈនេះ ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ នៅចំពោះមុខព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអាទិទេពដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ដោយពួកព្រាហ្មណ៍នោះ គឺជាដង្វាយមួយដ៏ថ្លៃថ្លាបំផុត។ តែចម្លាក់ផ្តែរដែលសំខាន់ជាងគេ ដែលគេឃើញវត្តមានរបស់ឧបករណ៍ខ្លុយយ៉ាងជាក់ច្បាស់គឺ ក្បាច់ផ្តែរមកពីអេងខ្នា ដែលតំណាងឲ្យរាជាអភិសេក។
ដូចនេះ ខ្លុយ និងឧបករណ៍ផ្សេងៗមួយចំនួនទៀត ដែលពួកព្រាហ្មណ៍បានយកមកលេង ឬប្រគំជាដង្វាយថ្វាយចំពោះព្រះឥសូរ ឬសិវៈ ដូចដែលបានឆ្លាក់នៅលើក្បាច់ផ្តែរខាងលើនេះនៅតាមប្រាង្គប្រាសាទបុរាណនៃរាជធានីឥសានបុរៈ (ឬសម្បូណ៍ព្រៃគុក) មិនមែនសម្រាប់ស្វាគមន៍សាសនិកជននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែគឺជាដង្វាយដ៏ពិសិដ្ឋទៅវិញ។
រីឯសម័យក្រោយអង្គរ (ស.វទី១៥) វិញ ជាពិសេសក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទអង្គច័ន្ទ ឧបករណ៍ខ្លុយនេះក៏នៅតែពេញនិយមនៅឡើយ នេះបើសំអាងលើចម្លាក់ជញ្ជាំងប្រាសាទអង្គរ។ ជាទូទៅ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានាសម័យទំនើប គេរមែងតែនិយមខ្លុយ ដែលគេធ្វើអំពីឫស្សី ហើយមានរន្ធ៧ ក្នុងវង់ភ្លេងការ និងអាយ៉ៃ ព្រមទាំងក្នុងវង់ភ្លេងមហោរីជាដើម អមដោយឧបករណ៍ប្រគំផ្សេងៗទៀត។ ឧបករណ៍ផ្លុំនេះ ក៏នៅពេញនិយមនៅតាមជនបទផងដែរ សម្រាប់ភាពរីករាយក្នុងអារម្មណ៍ និងរំសាយពីការនឿយហត់ពីការងារ។
សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា បទចម្រៀងប្រពៃណី ដែលមានការនិយមខ្លុយ មានដូចជា បទចាបពូក, សុរិន្ទ្រខ្នងភ្នំ, បទជ្រង, បទបង្គងក្អែក និងបទរំពេរ នៅរក្សាបាននូវប្រជាប្រិយ៍ភាពដដែល ទោះបីជាយើងមិនថា បទទាំងនោះត្រូវបានតែងឡើងនៅក្នុងសម័យកាលណាទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ជាការពិតណាស់ សហគមន៍មន-ខ្មែរ ឬខ្មែរលើក៏មានការពេញនិយមនូវប្រភេទឧបករណ៍តន្ត្រីម្យ៉ាងដែលមានរាងប្រហាក់ប្រហែលនិងខ្លុយខ្មែរ ដែលគេហៅថា “ភ្លយ” តែឧបករណ៍នេះមានអាយុកាលចាស់ជរាជាង ព្រោះត្រូវបានប្រសូតចេញពីខឿនវប្បធម៌មន-ខ្មែរ នាសម័យបុរេប្រវត្តិសស្ត្រ។
ទាក់ទងទៅនិងប្រវត្តិដើមរបស់ខ្លុយនេះ មានហេតុផលមួយចំនួនដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងសន្និដ្ឋានបានថា ឧបករណ៍នេះមានប្រភពចេញពីឥណ្ឌា ហើយបាននាំចូលអាណាចក្រហ្វូណន ឬនគរភ្នំ នាដើមស.វទី១នៃគ.ស តាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយនៃលទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង យើងបានឃើញមានចម្លាក់មួយនៅលើស្តូប ឬចេត្យីមួយយ៉ាងធំ កសាងឡើងនៅរវាង ១០០ឆ្នាំ មុនគ.ស និង ១០០ឆ្នាំ ក្រោយគ.ស ក្នុងរចនាប័ថ្មអមរវតី ដែលអធិប្បាយអំពីការគោរពបូជាព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធអង្គ នៅសម័យពុទ្ធកាល នៅប្រទេសឥណ្ឌា ដោយមានការប្រគុំភ្លេងផង ក្នុងនោះមានអ្នកផ្លុំខ្លុយផង។
រួមសេចក្តីមក ដូចនៅប្រទេសឥណ្ឌាបច្ចុប្បន្ន ដូនតាខ្មែរនាសម័យដើម ដែលបានប្រារព្ធលទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា ជាពិសេសនិកាយព្រះសិវៈ ក៏បាននិយមឧបករណ៍ភ្លេងខ្លុយនេះដែរ ដើម្បីសំដែងនូវស្វាមីភ័ក្តរបស់ខ្លួនចំពោះព្រះអាទិទេពយ៉ាងប្រាកដ។ យ៉ាងណាមិញ ឧបករណ៍នេះក៏ត្រូវបានពេញនិយម តាមលំនាំប្រពៃណីឥណ្ឌា នៅក្នុងអតីតព្រះបរមរាជវាំង នៅក្នុងប្រទេសចម្ប៉ា ឬនៅក្នុងបរិវេណប្រាសាទនានានៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីផងដែរ។ ចំណុចសំខាន់មួយទៀត ដែលយើងចង់ជម្រាបនៅទីនេះផងដែរ គឺថា ការសិក្សាប្រៀបធៀបឧបករណ៍នេះទៅនិងភ្លយមន-ខ្មែរ ក៏ជួយយើងកាត់បន្ថយទស្សនៈដែលថា ខ្លុយខ្មែរកើតចេញពីភ្លយនៃសហគមន៍ខ្មែរដើមភាគតិចផងដែរ៕
No comments:
Post a Comment